dinsdag 17 januari 2012

De Rolfomatic

Als mensen voor het eerst bij ons op bezoek zijn, geef we ze altijd vol trots een toer door ons stulpje. Met een beetje fantasie kan nog geen 40m2 ervaren worden als een riante woning, compleet met eetkamer, speelruimte, bibliotheek, lounge, walk-in-kast, multifunctionele badkamer, werk area, culinaire hoek, slaapvertrek en tot slot een wijnplafond. Een bijkomstigheid is dat je altijd door kunt praten, je bent nooit uit het zicht of buiten gehoorsafstand. Toch zijn er bepaalde voorzieningen die gemist moeten worden…Het is te krap voor een afwasmachine.

De stapel afwas in de hoek van het aanrecht doet mij soms met weemoed terugdenken aan mijn 13m2 studentenkamer inclusief keuken aan de Breestraat in Leiden. Of aan de avonden dat ik als klein meisje, staand op een kruk om tot het afdruiprek te reiken, de oren van mijn vaders hoofd kletste tijdens het afdrogen. Meestal slaak ik echter een diepe zucht en is het elke avond weer een confrontatie. Vanavond of morgen? Jij of …zucht… ik?

Gelukkig heb ik een echte ‘Rolfomatic’, die worstelt zich zonder schroom door de vaat. Voor mij een waanzinnige uitkomst, maar wij zijn echt niet de enige die tegen deze dagelijkse uitdaging aanlopen. En hoewel ik buitengewoon content ben, moet er toch een ook andere oplossing zijn voor kleine ruimtes? En daarbij bestaat er maar één ‘Rolfomatic’, uiterst schaars en niet commercieel inzetbaar. Een slimme ondernemer zou met een fantastisch product kunnen komen voor deze niche en het geluksgevoel van kleinbehuisden intens kunnen vergroten.


Daarbij hoeft de oplossing niet alleen voor keukens zonder vaatwasser te gelden, het kan ook de toekomst worden van de nieuwe culinaire experience. Wordt het namelijk niet eens tijd, om in deze tijd waar we volop bezig zijn met duurzaamheid en de schaarste van zoet water, te denken aan een andere wijze van schoonmaken? Waarom gebruiken we hier sinds mensenheugenis water voor? Innovatie is juist het gebruikelijke challengen. Kijk er anders naar en het onmogelijke wordt mogelijk waar. Madela heeft eens gezegd: ‘It always seems impossible until it’s done’. En hadden we drie decennia geleden voormogelijk gehouden dat je plastic, roestvrijstaal en keramiek uit de printer zou kunnen laten komen*?

Er bestaan uiteraard al een aantal vormen voor wassen zonder water; handgel en vochtige doekjes. Deze middelen worden op dit moment ook veelvuldig door André Kuipers gebruikt worden om zich in de ruimte zonder water proper te houden. Toch ben ik opzoek naar iets innovatievers. Ik denk meer aan mix tussen een laser en luchtverplaatsing. De laser zorgt ervoor dat alle bacteriën worden gedood en vieze resten worden afgestoten van het voorwerp. De luchtverplaatsing in combinatie met de zwaartekracht zorgt ervoor dat de resten loodrecht naar beneden vallen en opgevangen worden in een afvoerslang. Eventueel kunnen zich dan ook nog verschillende processen in de slang plaatsvinden, zoals het verbranden van de resten waar weer energie mee opgewekt kan worden om de laser te laten werken.

Wanneer deze uitvinding werkelijkheid wordt, dan zou ik hem graag de naam Rolfomatic willen meegeven. Kwaliteit gegarandeerd! Zou het mogelijk zijn om dit straks ook door de 3D printer te produceren?

* voor meer info over de trend van user-generated objects door gebruik te maken van 3D-printers, lees het artikel ‘Plastic uit de printer’ in de Elsevier (2, 2012) of surf naar Shapeways voor inspiratie en mogelijk een blik in de toekomst.

woensdag 11 januari 2012

Boeken

Sinds 1991 ben ik gefascineerd door boeken en hun onderkomen. Onbewust ben ik immer opzoek naar de bibliotheek uit Belle en het Beest of het Yusupov Paleis. Hoewel een muur tot aan het plafond gevuld met boekenkasten, die verbonden zijn door een rail met trap, ook niet verkeerd is.

Op dit moment is er echter geen fysieke ruimte voor deze fantasie en is het telkens weer een voorrecht als een boek een plekje op de plank verwerft, want dit betekent direct een enkeltje berging voor zijn tegenstander. Elke uitstapje is een potentieel gevaar voor de rangorde in mijn boekenkast.

Zo lonkt de Donner als een sirene als ik over het Binnenwegplein loop. Met de grootste moeite overtuig ik mezelf ervan dat er geen plek is en dat er nog een stapel boeken ligt waar ik niet aan toe kom. Soms zwicht ik, soms ben ik sterk. Maar altijd blijf ik hongerig naar nieuwe verhalen, overal. Vooral bij vrienden.

Zodra ik de gelegenheid heb, scan ik de ruggen op de boekenplanken die in het zicht staan. Ik maak een selectie op basis van genre en auteur. In één beweging pak ik een boek uit de kast en wend ik mij tot de rechtmatige eigenaar: ‘wat vond je van dit boek?’ Afhankelijk van het antwoord verlaten nog meer boeken hun thuis of laat ik de boeken met rust. Mocht mijn interesse blijvend gewekt zijn, dan vertrek ik 2 kilo zwaarder. De logees krijgen een eerste rang plek en heimelijk staar ik naar ze. Voor hen heb ik wel plek, want ze zijn tijdelijk. Had ik alleen maar de tijd om me terug te trekken en niets anders te doen dan opgerold onder de dekens verdwalen in een roman. Helaas blijven ze nu te lang op de plank liggen, waardoor het meer weg heeft van adoptie dan even logeren.

Op de plank liggen. Een bekend fenomeen bij innovatie. Ook voor boeken is het eigenlijk maar zonde. Geld moet rollen, dus waarom geldt dit niet ook voor verhalen? Zinloos om boeken stof te laten vangen. Misschien heeft het boek gewoon nog niet de juiste eigenaar gevonden en daarom ook geen prominente plek in de majestueuze bibliotheek. Laat de boeken die nu het onderspit delven en jou kennelijk onvoldoende hebben geïnspireerd, leuk waren voor tussendoor en niet bijzonder genoeg zijn, hun eigen pad vervolgen. Geef ze hun vrijheid. Help iemand anders zijn boekenkast te vullen, want ieder boek past bij iemand. Want in mijn queeste naar de perfecte bibliotheek is het wel van belang dat boeken blijven bestaan en niet vervangen worden door digitale exemplaren. Anders is het straks zo kaal met alleen een e-reader erin. Daarvoor biedt ik graag boeken ter adoptie een selectie van mijn boeken aan en ben ook erg benieuwd naar het aanbod dat uit andere boekenkasten zal ontstaan. Dit match & find principe stimuleert de vraag naar boeken en bevordert het vinden van een juiste plek. Een boek ligt dan niet op de plank, maar kaarsrecht in het gelid vervult het een dagelijks inspirerende taak en brengt het herinneringen boven.