woensdag 11 januari 2012

Boeken

Sinds 1991 ben ik gefascineerd door boeken en hun onderkomen. Onbewust ben ik immer opzoek naar de bibliotheek uit Belle en het Beest of het Yusupov Paleis. Hoewel een muur tot aan het plafond gevuld met boekenkasten, die verbonden zijn door een rail met trap, ook niet verkeerd is.

Op dit moment is er echter geen fysieke ruimte voor deze fantasie en is het telkens weer een voorrecht als een boek een plekje op de plank verwerft, want dit betekent direct een enkeltje berging voor zijn tegenstander. Elke uitstapje is een potentieel gevaar voor de rangorde in mijn boekenkast.

Zo lonkt de Donner als een sirene als ik over het Binnenwegplein loop. Met de grootste moeite overtuig ik mezelf ervan dat er geen plek is en dat er nog een stapel boeken ligt waar ik niet aan toe kom. Soms zwicht ik, soms ben ik sterk. Maar altijd blijf ik hongerig naar nieuwe verhalen, overal. Vooral bij vrienden.

Zodra ik de gelegenheid heb, scan ik de ruggen op de boekenplanken die in het zicht staan. Ik maak een selectie op basis van genre en auteur. In één beweging pak ik een boek uit de kast en wend ik mij tot de rechtmatige eigenaar: ‘wat vond je van dit boek?’ Afhankelijk van het antwoord verlaten nog meer boeken hun thuis of laat ik de boeken met rust. Mocht mijn interesse blijvend gewekt zijn, dan vertrek ik 2 kilo zwaarder. De logees krijgen een eerste rang plek en heimelijk staar ik naar ze. Voor hen heb ik wel plek, want ze zijn tijdelijk. Had ik alleen maar de tijd om me terug te trekken en niets anders te doen dan opgerold onder de dekens verdwalen in een roman. Helaas blijven ze nu te lang op de plank liggen, waardoor het meer weg heeft van adoptie dan even logeren.

Op de plank liggen. Een bekend fenomeen bij innovatie. Ook voor boeken is het eigenlijk maar zonde. Geld moet rollen, dus waarom geldt dit niet ook voor verhalen? Zinloos om boeken stof te laten vangen. Misschien heeft het boek gewoon nog niet de juiste eigenaar gevonden en daarom ook geen prominente plek in de majestueuze bibliotheek. Laat de boeken die nu het onderspit delven en jou kennelijk onvoldoende hebben geïnspireerd, leuk waren voor tussendoor en niet bijzonder genoeg zijn, hun eigen pad vervolgen. Geef ze hun vrijheid. Help iemand anders zijn boekenkast te vullen, want ieder boek past bij iemand. Want in mijn queeste naar de perfecte bibliotheek is het wel van belang dat boeken blijven bestaan en niet vervangen worden door digitale exemplaren. Anders is het straks zo kaal met alleen een e-reader erin. Daarvoor biedt ik graag boeken ter adoptie een selectie van mijn boeken aan en ben ook erg benieuwd naar het aanbod dat uit andere boekenkasten zal ontstaan. Dit match & find principe stimuleert de vraag naar boeken en bevordert het vinden van een juiste plek. Een boek ligt dan niet op de plank, maar kaarsrecht in het gelid vervult het een dagelijks inspirerende taak en brengt het herinneringen boven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten