De urinereactor

Ter voorbereiding op de innovatie-estafette van 4 oktober reis ik het land af op zoek naar informatie over doorbraakprojecten en workshops. Ik spreek met de water-innovatoren van dit land. Dit geeft inspiratie, o.a. tot scenario’s waarin de beoogde innovatie al tot gemeengoed geworden is. Lees hier de sketch over een toekomstbeeld voor waterzuivering en afvalverwerking geïnspireerd door de ketenbenadering en het C2C gedachtegoed.

“Astrid loopt met haar mobiel langs de uploadknop van het toilet. Draadloos laadt deze zich direct op. De uploadknop kleurt rood. Dit betekent dat de bodem van de urineopslag is bereikt. Het is anno 2035 en urine wordt gezien als een kostbare grondstof. De term afvalstof is verdwenen uit onze terminologie. Alles heeft een functie en kan gecombineerd worden. De meerwaarde komt uit de functiecombinatie. Urine wordt apart opvangen in zogenaamde reactoren, die de substantie omzetten in enerzijds energie en anderzijds kostbare bouwstoffen.

Loes komt binnen en ziet dat de uploadknop ondertussen rood knippert. Ze had erop gerekend en gaat direct het kleine kamertje in. Het is nog altijd wennen voor haar. Als kind had ze de gewoonte aangeleerd om door te spoelen en gelijk de handen te wassen. Nu heb je een urinedoelstelling per dag en gebruik je speciale gel voor reiniging, waarvoor je eigen urine gedestilleerd, geëxtraheerd en gecombineerd als bouwstof dient. Water is een schaars goed en wordt niet meer ingezet voor hygiëne. Nu heb je daar nieuwe technologieën voor; van de gels, die vroeger alleen gebruikt werden voor lange reizen zonder water naar antibacteriële infrarode stralen uit de douchekop. Als je erover nadenkt, is het ook wel logisch. Mensen hebben zich sinds mensenheugenis al met water gewassen, zijn daar geen efficiëntere, slimmere en betere vormen voor? Nu dus wel.

Loes komt de kamer binnen en ziet dat Astrid over haar Ipad gebogen zit. Ze raakt het scherm aan en de kamer wordt gevuld met verschillende voorwerpen. ‘Mam, je bent zo ouderwets. Is het niet tijd voor een nieuwe urinereactor. Het duurde net 3 minuten voor mijn mobiel was opgeladen. Wat vind je van deze aquamarijnkleurige?’
De urinereactoren zijn te vinden in de hipste modellen. Elk beroemd designerhuis heeft er een eigen versie van laten maken. Het gipsmodel stond zelfs weken op het hoofdpodium in het museum van de nationale innovatie. Urine wordt gezien als essentieel brandstofmiddel voor de maatschappij. Op jaarbasis kan een man ca. 25.000 km afleggen op basis van eigen productie. Sommigen zijn niet alleen zelfvoorzienend, maar houden een complete logistieke keten aan de praat. Plassen is daarmee een maatschappelijk goed en heeft in de kapsalons het mooi weer onderwerp verdreven. Loes knikt. Ze moest maar eens meegaan met haar tijd.”

Voor meer info, zie: meer doen met urine