Treinen ofwel Train(ing)

Multifunctioneel. Slim combineren. Automatisch multitasken. Deze begrippen komen bij mij op als ik mijn medepassagiers bekijk. Ze eten, snoepen, geeuwen, lezen, schrijven, internetten, bellen, kletsen bij met bekenden, met onbekenden, luisteren mee met de conversaties, luisteren naar muziek en dromen. Allemaal al rijdend in de trein.

Natuurlijk licht schijnt naar binnen. Elektrisch licht verscherpt de contouren. Een natuurlijk ritmisch geluid van wielen over het spoor. Regen klettert tegen de ramen. Tegenwind loeit. Bankstellen zijn violet, wanden zalmkleurig. Violet wordt gezien als de kleur voor creativiteit.

Sommige personen hebben zo’n mooi sprekend gezicht, dat ik hen zou willen vragen: ‘wat heeft u allemaal meegemaakt.’ Alleen zou dit buiten de trein etiquette vallen. Laat staan het creatief inzetten van al deze mensen in dezelfde ruimte. Hier zou toch een kans moeten liggen. In cafés of op kantoren kom je tegenwoordig treincoupes tegen, waarom dan niet de treincoupe zelf als creatieve ruimte benutten? Het voldoet al aan de eisen van kleur, geluid en licht. Er worden mensen willekeurig, met verschillende invalshoeken bij elkaar gebracht. Ideaal voor brainstormsessies of onderzoeken. En wat dacht u van training? Dat is pas multitasken in de trein. Al voortsnellend door het Hollands laagland komen er meer en meer ideeën naar boven. De trein past binnen het nieuwe werken. Alleen, vraag ik mij af, waarom kan ik mij dan zo slecht op mijn werk concentreren?