Dit idee is eenvoudig, zo toepasbaar en misschien wel duurzamer dan de traditionele variant. Vervang de kartonnen schoenendoos door een transparante schoenendoos. Het grote voordeel: je ziet welke schoen er in de doos zit en ze blijven stof vrij. Mocht je kast vol staan met schoenendozen, dan is het toch ideaal om te zien welke schoen er ook alweer inzat? Wat de precieze kleur is? Hoe die er precies uitzag. Een compleet overzicht in een oogopslag.
Niet iedereen bewaart zijn schoenen in een schoenendoos, maar deze transparante variant kan ook gebruikt worden voor het opslaan van snuisterijen, bijouterie en paparassen. En mocht u niets te hoeven opslaan, dan brengt u hem terug naar de winkel. De transparante schoenendoos is namelijk recyclebaar en zorgt voor minder kartongebruik. Het materiaal; bioplastics –de toekomst van verpakkingsmateriaal. Nu alleen nog een businesscase en exploitant – hello Billy gevuld met transparante schoenendozen.
donderdag 17 maart 2011
zondag 13 maart 2011
Het CIM-model
Tijd voor een stukje theorie. De vorige blog ging over het onderdeel vooruitzien, deze blog kijkt naar het onderdeel regeren uit het boek ‘vooruitzien is regeren’ van Berkhout & De Ridder. Meer specifiek; naar de synergie tussen wetenschap, techniek en maatschappij, het Cyclisch Innovatie Model (CIM) en leiderschap.
Volgens de schrijvers is innovatiesucces ‘het gevolg van de juiste interactie met gebruikers, toeleveranciers en wetenschappers.’Op deze gedachte is het CIM model gebaseerd.
Centraal hierin staat symbiose en het weghalen van barrières door interacties te faciliteren. Dit komt omdat men steeds meer is aangewezen op en afhankelijk van het netwerk waarin men zich beweegt. De definitie van CIM is als volgt; ‘Dit model gaat ervan uit dat de sleutel tot een succesvolle structuur voor good governance ligt in het onderkennen van cyclische interactie waarin multidisciplinaire (veelkleurige) kringlopen een centrale rol spelen’. CIM draait om de symbiose tussen maatschappij, wetenschap en techniek, waarbij er tussen de werelden feedback en feedforward plaats vindt. Het gaat om het samenbrengen van harde en zachte aspecten, waarbij er gezocht wordt naar een sterkte koppeling met maatschappelijke doelen. Hard en zacht wordt gespecificeerd als inzichten in de veranderende fysische, chemische en biologische eigenschappen van de wereld om ons heen versus inzichten in de veranderende sociale, economische en culturele eigenschappen.
CIM kan gezien worden als een valorisatiecirkel waarin voortdurend waarde gecreëerd moet worden door wisselwerking en ondernemerschap. Deze elementen zijn nodig om dynamiek aan te brengen. De innovatiegoeroe C.K. Prahalad legt de link naar de steeds sterker wordende ‘diensteninnovatie’, waar het gaat om de ‘experience environments’ (denk aan koffie bij Starbucks en goedkoop vliegen bij Easyjet). Volgens hem zal er een paradigma verschuiving optreden wat betreft de centrale thema’s van concurrentie; van ‘cost, quality, speed and modularity’ naar ‘granularity, extensibility, linkage and evolvability’.
Aangezien CIM een cyclisch model is, ambieert het een dynamische omgeving te creëren waarin ‘wetenschappelijk onderzoek is gekoppeld aan zelfscheppende bedrijvigheid, technologische vooruitgang aan maatschappelijke doelstellingen en private investeringen aan publieke belangen.’ Alsof de engelenpoorten opengaan en hemels trompetgeschal op aarde neerdaalt; een model waarin het ideaal verkondigd wordt. Op dit moment heb ik nog geen (bewuste) ervaring met actief gebruik van CIM, maar het klinkt mij meer als een ideologie in de oren. Of ben ik nu te sceptisch?
Daarnaast is er in een innovatieve onderneming leiderschap nodig dat vanuit de zekerheden van een eigen toekomstbeeld met de onzekerheden van het daarbij veranderende pad kan omgaan. Door onzekerheden ontstaan nieuwe kansen voor innovatie, waarbij innovatie en verassingen nauw met elkaar verbonden zijn. Voor dit leiderschap zijn er een aantal (rand) voorwaarden noodzakelijk, die gebaseerd zijn op visie, daadkracht en aanpak. Het gaat om een afstemming van interne ambities, innovatieprojecten en externe veranderingen/ ontwikkelingen.
Gesproken over ontwikkelingen, ook het verschijnsel ‘memes’ komt op het eind ter spraken, een verdubbelingseenheid. Aan de hand hiervan wordt succes gespecificeerd: in de netwerk maatschappij zal innovatiesucces worden afgemeten aan het aantal informatie verwerkende en dragende eenheden dat ermee besmet is. Op deze manier is de cyclus van het innovatiesucces ook weer rond.
Volgens de schrijvers is innovatiesucces ‘het gevolg van de juiste interactie met gebruikers, toeleveranciers en wetenschappers.’Op deze gedachte is het CIM model gebaseerd.
CIM kan gezien worden als een valorisatiecirkel waarin voortdurend waarde gecreëerd moet worden door wisselwerking en ondernemerschap. Deze elementen zijn nodig om dynamiek aan te brengen. De innovatiegoeroe C.K. Prahalad legt de link naar de steeds sterker wordende ‘diensteninnovatie’, waar het gaat om de ‘experience environments’ (denk aan koffie bij Starbucks en goedkoop vliegen bij Easyjet). Volgens hem zal er een paradigma verschuiving optreden wat betreft de centrale thema’s van concurrentie; van ‘cost, quality, speed and modularity’ naar ‘granularity, extensibility, linkage and evolvability’.
Aangezien CIM een cyclisch model is, ambieert het een dynamische omgeving te creëren waarin ‘wetenschappelijk onderzoek is gekoppeld aan zelfscheppende bedrijvigheid, technologische vooruitgang aan maatschappelijke doelstellingen en private investeringen aan publieke belangen.’ Alsof de engelenpoorten opengaan en hemels trompetgeschal op aarde neerdaalt; een model waarin het ideaal verkondigd wordt. Op dit moment heb ik nog geen (bewuste) ervaring met actief gebruik van CIM, maar het klinkt mij meer als een ideologie in de oren. Of ben ik nu te sceptisch?
Daarnaast is er in een innovatieve onderneming leiderschap nodig dat vanuit de zekerheden van een eigen toekomstbeeld met de onzekerheden van het daarbij veranderende pad kan omgaan. Door onzekerheden ontstaan nieuwe kansen voor innovatie, waarbij innovatie en verassingen nauw met elkaar verbonden zijn. Voor dit leiderschap zijn er een aantal (rand) voorwaarden noodzakelijk, die gebaseerd zijn op visie, daadkracht en aanpak. Het gaat om een afstemming van interne ambities, innovatieprojecten en externe veranderingen/ ontwikkelingen.
Gesproken over ontwikkelingen, ook het verschijnsel ‘memes’ komt op het eind ter spraken, een verdubbelingseenheid. Aan de hand hiervan wordt succes gespecificeerd: in de netwerk maatschappij zal innovatiesucces worden afgemeten aan het aantal informatie verwerkende en dragende eenheden dat ermee besmet is. Op deze manier is de cyclus van het innovatiesucces ook weer rond.
dinsdag 8 maart 2011
De toekomst is al begonnen
De afgelopen tweehonderd jaar heeft de mensheid vijf technologische revoluties doorstaan, te weten; de ‘industriele’ revolutie, het tijdperk van de stoommachine en spoorwegen, het tijdperk van staal, elektriciteit en zware machinebouw, het tijdperk van olie, auto’s en massaproductie en het tijdperk van informatie en telecommunicatie. Op dit moment staan we op de vooravond van een transitie. Langzaam maar zeker glijden we het tijdperk van de genetica, nanotechnologie en robotica in. Zo hoorde ik gisteren in het nieuws over de mensrobot geminoid DK, die menselijke gelaatsuitdrukkingen kan nadoen en waarbij het lijkt alsof het ademt. Tot voor kort science fiction in films als Surogates en Minority Report. Of het bericht over een nieuwe test voor het downsyndroom met bijna 100% zekerheid, het zal niet lang meer duren voordat er medicijnen op de markt komen die met behulp van het eigen genetisch profiel zijn aangepast op de persoonlijke gezondheidssituatie. De wet van Moore doet ons voorbereiden op een exponentiële groei in trends. John Smarts (futurist) verwacht dat we in 2020 in de symbiotische tijd zullen leven, waar samenwerking voorop staat en er voortdurend gezocht wordt naar betere aansluiting van mens en natuur op het product. Rond 2050 zal het transhumane tijdperk zich voordoen.
Ook in ons informatie en telecommunicatietijdperk gaan we een binnenkort een barrière verbreken, aldus de verwachting van futuroloog Ray Kurzweil. ‘Interessant om te vermelden dat het menselijk brein op het niveau van 1016 schakelingen per seconde functioneert.’ Naar verwachting wordt deze capaciteit in 2013 door computers bereikt, zodat er in 2020 overal smart robots opereren. Dit betekent dat we van een homo sapiens naar een cyber sapiens aan het evalueren zijn. Een wereld waar digitaal en moleculair in elkaar overloopt. De tijd zal ons leren, maar het voelt alsof de toekomst begonnen is.
*Deze blog is geïnspireerd op het boek Vooruitzien is regeren; leiderschap in innovatie van Guus Berkhout & Wim de Ridder. Citaten en achtergrondinformatie komen uit dit boek.
Ook in ons informatie en telecommunicatietijdperk gaan we een binnenkort een barrière verbreken, aldus de verwachting van futuroloog Ray Kurzweil. ‘Interessant om te vermelden dat het menselijk brein op het niveau van 1016 schakelingen per seconde functioneert.’ Naar verwachting wordt deze capaciteit in 2013 door computers bereikt, zodat er in 2020 overal smart robots opereren. Dit betekent dat we van een homo sapiens naar een cyber sapiens aan het evalueren zijn. Een wereld waar digitaal en moleculair in elkaar overloopt. De tijd zal ons leren, maar het voelt alsof de toekomst begonnen is.
*Deze blog is geïnspireerd op het boek Vooruitzien is regeren; leiderschap in innovatie van Guus Berkhout & Wim de Ridder. Citaten en achtergrondinformatie komen uit dit boek.
Abonneren op:
Posts (Atom)