maandag 5 september 2011

Easy Wine Glass

Het is een heerlijke zaterdagmiddag. Het zonnetje straalt Zuid- Europees, lekker warm. Het stadspark is levendig en ligt vol met picknickende mensen. Een gezellig geroezemoes, afgewisseld met het getsjilp van vogels die hun wintertrek toch nog een dagje uitstellen. Onder mijn arm draag ik de weekbladen en krant. Geen betere plek om alle informatie tot mij te nemen.
Voorverpakt glas wijn. Nee, dank je. De intermediar heeft elke week een SWOT over een nieuw product. Vol vermaak lees ik dit artikel over de Easy Wine Glass om mijn voorgevoel te polsen. Hoe worden de sterkten, zwakten, bedreigingen en kansen beschreven.


S: Het blijkt dat de voorverpakte wijn in de categorie ‘allemansvriend’ valt en voor iedereen drinkbaar is. Toch maar overwegen en niet gelijk afkeuren?

W: De doelgroep locaties worden omgeschreven als: picknicks, festivals en onderweg (trein/ vliegtuig/ boot), waarbij de zwakte is dat je niet zit te wachten op het glasvoetje. De stabiliteit laat te wensen over. Hier valt natuurlijk eenvoudig een oplossing voor te verzinnen. Als je de wijn al op een nieuwe manier introduceert, waarom dan vasthouden aan het standaard serveertype? Maak een scherpe punt zodat het in de grond geprikt kan worden, en maak een flexibele knijper waarmee het aan voorwerpen vastgeklemt kan worden, waarbij het meebeweegt zodat er niets over de rand heen klotst.

Een motoragent verstoort met zijn ronkende motor de rust. Niet alleen omdat dit gebied voet- en fietsgangersgebied is, maar ook omdat hij de picknicks letterlijk te gronde richt. Het is geen festival terrein en daarmee is het genieten van een fruitige Merlot veboden. De flessen moeten voor zijn neus leeggeschonken worden, waardoor de klavertjes vier en grassprieten een kater te verwerken krijgen. Het rood-wit geblokte kleedje blijkt hebzuchtig te zijn en zuigt wat wijn op. Kennelijk moet er nog eens goed gekeken worden naar de haalbaarheid van de doelgroep picknicks.

O: De grote kans is dat het in plastic geschonken wordt en dat het daardoor geschikt is voor (buiten-) evenementen. Jammer eigenlijk dat er alleen uit één type rood, rosé of wit gekozen kan worden. Het zou juist ideaal zijn om op zo’n manier met andere soorten wijnen bekend te raken. Wellicht dat er steeds een reeks per land gemaakt kan worden. Dan kan het ook dienen om een land meer te promoten. Als start zou ik zeggen: een reeks Spaanse, Franse en Georgische wijnen. Een andere invalshoek is om het te koppelen aan De Smaak Van ... een beroemde kok, ondernemer of BN’er. Sluit goed aan bij het kopieergedrag uit programma’s als My Name Is.

T: ‘De bestaande fles en het bestaande glas bevallen vooralsnog prima.’ Een kritiek op de behoeftevraag. Het is slechts een aanvulling, het verandert bestaande functionaliteiten niet. Daarbij vind ik als believer in toosten, met als supperlatief de tamada, dat de glazen moeten klinken.
De hitte maakt me dorstig. Ik verlaat het park en loop de Witte de Withstraat in, op zoek naar een leeg tafeltje in de zon op het sfeervolle overvolle terras om een glas droge witte wijn te bestellen.

zondag 4 september 2011

Out of the polder II

Ondertussen wordt veel geschreven, gediscussieerd en geprojecteerd omtrent de Nederlandse berg/ diebergkomter. Hieronder een aantal links om op de hoogte te blijven van de meest recente ontwikkelingen:

- Diebergkomter
- Futuristische beelden
- De Nederlandse berg
- Opiniestuk in de Elsevier
- Achtergrondstuk in het AD

Laatst vroeg iemand mij: 'De berg in Nederland is vast een nieuw idee, maar is dat ook innovatie?'. Nu blijkt, o.a. ook uit de reactie op mijn eerdere blog en de talloze reacties op de stukken van hierboven, dat velen al met het idee kwamen, maar dat het vaak snel weer opzij werd geschoven. Nu wordt er volgehouden, er is doorzettingsvermogen en daadkracht gegenereerd om de koppen bij elkaar te steken. Of de berg een innovatie is, hangt af van de gekozen techniek/ proces. Wat me op dit moment erg aanspreekt, is de manier waarop de publieke opinie meegenomen wordt en hoe alle partijen uit de driehoek -overheid/ kennisinstellingen/ markt- meepraten. Op dit moment gaat het echt nog om een idee met potentie voor innovatie te ontwikkeling, waar stakeholders een geheel nieuwe beleving krijgen voorgeschoteld en op een nieuwe manier om kunnen gaan met problemen of uitdagingen door de unieke functionaliteiten voor landschappelijk Nederland. Dit brengt me op de reactie van een andere #diebergkomter volger: stel dat de berg er is, dan is Nederland (de lage landen) geen Nederland meer. We hebben dan een hoog Holland. Ik zou voortbouwend op Shakespeare zeggen: What's in a name? That which we call the Netherlands, by any other name would live as sweet.

Komende dinsdag heb ik een voorbereidende brainstormsessie over de invulling van de beursvloer voor de Werkgroep InnovatieVersnelling op de Innovatie-estafette. En wie schuift er aan ... Mr. de Nederlandse berg. Ik ben erg benieuwd wat daar uit zal komen.